شناسنامه امام محمد تقی سلام الله علیه
نام: محمّد
لقب: جواد، التقی
کنیه: ابو جعفر
نام پدر: علی
نام مادر: خیزران
روز ولادت(ه ق): ۱۰ رجب سال ۱۹۵ ه ق
روز ولادت(ه ش): ۲۳ فروردین سال ۱۹۰ ه ش
مکان ولادت: مدینه-عربستان سعودی
سلاطین زمان تولّد: محمّد امین
مدت امامت(ه ق): ۱۷ سال
مدت عمر(ه ق): ۲۵ سال
روز شهادت(ه ق): ۳۰ ذیقعده سال ۲۲۰ ه ق
روز شهادت(ه ش): ۸ آذر سال ۲۱۴ ه ش
فرمانروایان زمان: معتصم
قاتل: معتصم
محل دفن: کاظمین-عراق
فرزند پسر: ۴
فرزند دختر: ۷
شخصیت امام محمد تقی سلام الله علیه
شخصیت والای علمی- اخلاقی امام جواد علیه السلام در نگاه خلفاء، دانشمندان، نویسندگان و تاریخ نگاران غیر شیعه؛ سندی گویا بر جایگاه رفیع این امام همام در بین مسلمانان می باشد. گویند هر گاه خواستی فردی را بشناسی؛ ببین که مخالفانش چه کسانی هستند ودر مورد ایشان چه می گویند؟ در این مقاله قصد داریم برای شناخت بیشتر این امام عزیز به عنوان نمونه، مواردی از سخنان عالمان اهل تسنن را ذکر نماییم.
مامون عباسی:
خلیفه مقتدر عباسی در پاسخ به اعتراض بزرگان بنی عباس در خصوص به تزویج درآوردن دخترش ” ام الفضل ” به امام جواد (ع) ، این امام همام را اعجوبه عصر خواند و گفت : ” قد اخترته لتفضیله علی کافه اهل الفضل فی العلم والفضل مع صغر سنه والاعجوبه فیه بذالک “؛ من بدان جهت وی را به دامادی خود برگزیدم که با کمی سن در علم و فضیلت بر همه اهل زمان برتری دارد و در علم و دانش اعجوبه ای است. (۱)
اسقف بزرگ مسیحی:
اسقف مسیحی پس از آگاهی یافتن از علم و دانش امام جواد (ع) در مسائل پزشکی گفت :
به نظر می رسد این شخص ” امام جواد (ع) ” پیامبری از نسل پیامبران است. (۲)
سبط بن جوزی:
یوسف بن قزا اغلی بن عبدالله بغدادی مشهور به سبط بن جوزی پس از بیان تاریخ تولد و شهادت حضرت می نویسد :
کان علی منهاج ابیه فی العلم والتقی و الزهد والجود.
او در علم و تقوا، پرهیزکاری و سخاوت؛ چون پدر بزرگوارش “امام رضا (ع) ” و دنباله رو او بود. (۳)
ابن ابی طلحه:
ابن ابی طلحه در کتاب مطالب السؤول فی المناقب آل الرسول درباره شخصیت امام جواد(ع) می نویسد: او گرچه صغیرالسن است ولی کبیرالقدر و رفیع الذکر می باشد. (۴)
ابن صباغ مالکی:
علی بن محمد احمد مشهور به ” ابن صباغ ” فقیه مالکی و متوفای ۸۵۵ در مکه پس از بیان گوشه ای از خصوصیات زندگی حضرت جواد(ع) ، می نویسد: آری چنین بود کرامات جلیل و مناقب او.
و در جای دیگر می افزاید: چه گوییم ما در جلالت و مقام امام جواد(ع) و فضیلت کمال و عصمت و جلال او ، حضرت در میان طبقات ائمه (ع) سنش کمتر از همه و قدر و شانش اعظم است .
او در اندک مدتی از عمر شریفش کراماتی بسیار و معجزاتی بی شمار از خود نشان داده و معارج و فضیلت کمال را طی کرده و از رشحات و تراوش دانش و بینش خود اثرها گذاشته و از نفحات و ریزش فضل کمالش بی اندازه و شمار فیوضاتی به عالم علم نثار فرموده ، چه با مجالس و محافلی که متکلم به احکام گردیده و از مسائل، حلال و حرام را بیان نموده و زبان دشمنان و خصم بد فرجام را به منطق صحیح و گفتار ملیح خود الکن کرده و گاه ، بسیار انجمن و محفلی که در صدر جلساء و راس خطبا و بلغاء قرار گرفته و در برابر خود تمامی فصحاء و علما و حکما را تحت الشعاع قرار داده است. (۵)
صلاح الدین صفدی:
خلیل بن ابیک بن عبدالله، معروف به صلاح الدین صفدی، ادیب و مؤرخ نامدار اهل فلسطین که در حدود دویست تصنیف از وی برجای مانده ، می نویسد:
” محمد بن علی، همان جواد بن رضا (ع) بن الکاظم موسی بن الصادق جعفر رضی الله عنهم است . لقب او جواد، قانع و مرتضی است. وی از فرزندان اهل بیت نبوت است که در سخاوت شهرت داشت تا جائی که او را جواد(ع) ، نام نهاده اند، او یکی از امامان دوازده گانه است. (۶)
ابن تیمیه:
ابن تیمیه می گوید:” محمد فرزند علی ملقب به جواد از بزرگان و اعیان بنی هاشم است که در سخاوت و بزرگواری شهرت تام دارد. (۷)
یوسف بن اسماعیل نبهانی:
یوسف بن اسماعیل نبهانی حنفی ادیب و شاعر فلسطینی، متولد ۱۳۵۰ هجری که از وی سیزده کتاب مهم بر جای مانده، می نویسد:
” محمد جواد فرزند علی رضا (ع) از بزرگان امامان و چراغ هدایت امت و سادات اهل بیت (ع) است که عبدالله شبراوی شافعی نیز از وی در کتاب خود ” الاتّحاف بجبّ الاشراف ” با ستایش و تکریم یاد کرده است. (۸)
محمود بن وهیب بغدادی فنخی:
محمدالجواد (ع) فرزند علی بن الرضا (ع) است کنیه او مانند کنیه جدش محمد الباقر، ابو جعفراست رضی الله عنهما.
سه لقب وی جواد، قانع و مرتضی است که مشهورترین آنها ” جواد” است . رنگ پوست او سفید، قامتش معتدل و نقش انگشترش نعم المقدّرالله، و وارث علم پدر بود. (۹)
علی جلال حسینی:
علی جلال حسینی دانشمند بزرگ مصری می نویسد:
” محمدالجواد ابوجعفر دوم، فرزند علی (ع) در سال ۱۹۵ هجری در مدینه دیده به جهان گشود. وی با وجود سن کم در علم و فضیلت سرآمد همه عالمان و اهل فضیلت زمان خویش بود. (۱۰)
خیرالدین زرکلی:
خیرالدین زرکلی می نویسد: ” ابوجعفر جواد (ع) چون اجداد خویش مقام بلندی داشت . هوشمند و خوش بیان بود و استعداد نیرومند و اصیلی داشت. (۱۱)
پی نوشت ها
۱- بحارالانوار، ج۵۰، ص۷۵ / موسوعه الامام الجواد(ع)، ج۱ ، صص۳۶۰ و ۳۶۳/ اعیان الشیعه ، ج۳ ، ص ۱۲۹.
۲- المناقب لابن شهرآشوب ،ج۴ ، ص۳۸۹ / موسوعه الامام الجواد (ع) ،ج۱ ، ص۳۶۲.
۳- تذکره الخواص ، ص۲۰۲ / الامام جواد (ع) ، ص۷۲ .
۴- کشف الغمه، ج۲، ص۱۸۶.
۵- حلیه الابرار، ج ۴، ص۵۶۸ / الفصول المهه، ص۲۶۶ / موسوعه الامام الجواد (ع) ، ج۱ ، ص۳۶۴ / سرور الفؤاد ابوالقاسم سحاب ، صص ۴۰ و ۴۱ .
۶- الوافی بالوافیات، ص۱۰۵ / الامام محمد الجواد (ع) ، ص۷۳ .
۷- منهاج السند، ص ۱۲۷.
۸ – جامع کرامات الاولیاء ،ج۱ ، ص۱۰۰.
۹- جوهره الکلام ، ص۱۴۷ / الامام الجواد (ع) ، ص۷۶ .
۱۰- زندگانی امام جواد(ع)، ص۲۰۰.
۱۱- الامام محمد الجواد (ع) ، ص۷۶ / زندگانی امام جواد (ع)، ص۲۰۰.
منبع: سایت آوینی